- ucuiti
- sif. Ucu iti olan, ucuşiş. Ucuiti dəmir. Ucuiti yaba.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
deşmək — f. 1. Deşik açmaq, dəlmək. Burğu ilə taxtanı deşmək. Divarı deşmək. Siçan döşəməni deşib. – <Eyvaz kişi> bəndə çatınca su bəndi deşib məğrur bir tərzdə gücü gəldikcə fışqırırdı. Ə. Vəl.. 2. İynə və s. ucuiti şey batıraraq dəlik açmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovmaq — 1. f. 1. Ovulmuş hala salmaq, narın etmək, narınlaşdırmaq. Maxorkanı ovmaq. – Xalıqverdi kişi köhnə məndulə kisədən tənbəki çıxarıb ovcunda ovdu. Ə. Vəl.. 2. Yuyub qazımaq (dağıtmaq), yuyub aparmaq, deşmək. Yarğan yarar sinəsini dağların; Sular… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tişə — is. <fars.> 1. Daş və s. üzərində naxış qazımaq üçün ucuiti alət; qələm. 2. Külüng. <Səfərin> cavanlıq vaxtında. . ağ sal daşlara vurduğu tişənin ahəngdar səsi gecə də qulağından getməzdi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti